رَبْوَة
[مفرد]: ج رُبًى ورَبْوات ورُبِيٌّ: رابية، ما ارتفع من الأرض بين سهلين نهريين " {وَءَاوَيْنَاهُمَا إِلَى رَبْوَةٍ ذَاتِ قَرَارٍ وَمَعِينٍ}: قُرئت (ربوة) بفتح الراء وضمِّها وكسرها".
رُبوة
[مفرد]: ج رُبُوات ورُبْوات ورُبًى ورُبِيٌّ: رَبْوَة.
رِبْوة
[مفرد]: ج رِبْوات ورِبًى ورُبِيٌّ: رَبْوة.