German - Arabic

Noun

تَنَازُعٌ مص. تَنَازَعَ   |  تنازُع مصدر تنازعَ/ تنازعَ على/ تنازعَ في
der Streit [pl. Streite [selten Pl.]]
تَنَازُعٌ [ج. تَنَازُعَات]
der Kampf [pl. Kämpfe]
تَنَازُعٌ [ج. تَنَازُعَات]
der Konflikt [pl. Konflikte]
تَنَازُعٌ [ج. تَنَازُعَات]

Verb

تَنَازَعَ خما. لازمتع
mit j-m streiten
تَنَازَعَ
duellieren
تَنَازَعَ
hadern
تَنَازَعَ
sich auseinandersetzen
تنازع
Synonyms Definition Opposites

related Results

der Parteihader (n.) , [pl. Parteihader]
تنازع الأحزاب
die Konkurrenzen (n.) , Pl., {law}
تنازع المواد المطبَّقة {قانون}
der Kompetenzstreit (n.) , {law}
تنازع الاختصاص {قانون}
der Zuständigkeitskonflikt (n.) , {law}
تنازع الاختصاص {قانون}
der Widerstreit der Rechtsprechung (n.) , {law}
تنازع الاختصاص {قانون}
der Kompetenzkonflikt (n.) , {law}
تنازع الاختصاص {قانون}
der Prioritätenstreit (n.) , {educ.,phil.}
تنازع الأولوية {تعليم،فلسفة}

similar Results

strittig (adj.) , [strittiger ; am strittigsten ] , {law}
مُتَنَازِع {قانون}
der Prozessgegner (n.) , [pl. Prozessgegner ; Prozeßgegner [veraltet]] , {law}
مُتَنَازِع {قانون}
streitig (adj.)
مُتَنازَع