Substantiv

• confrontation [pl. confrontations] , {Recht}
  مواجهة {قانون}
  mehr ...
• facing [pl. facings]
  مواجهة
  mehr ...
• countering
  مُوَاجَهَة
  mehr ...
• showdown [pl. showdowns]
  مواجهة
  mehr ...
• encounter {ing}, {Relig.}
  مواجهة {دين}
  mehr ...
• standoff [pl. standoffs]
  مواجهة
  mehr ...
• defiance
  مواجهة
  mehr ...
• audience [pl. audiences]
  مواجهة
  mehr ...
• interception
  مُوَاجَهَة
  mehr ...
• withstanding {mil.}
  مُوَاجَهَة {جيش}
  mehr ...

...

• meeting
  مواجهة
  mehr ...
• challenge
  مواجهة
  mehr ...
• facing
  مواجهة
  mehr ...
• confronting
  مواجهة
  mehr ...
• dealing with
  مواجهة
  mehr ...
• fight {ing}
  مواجهة
  mehr ...
• coping with
  مواجهة
  mehr ...
• fighting
  مواجهة
  mehr ...
• opposition
  مواجهة
  mehr ...
• face to face
  مواجهة
  mehr ...
• experiencing
  مواجهة
  mehr ...
• facing up to
  مواجهة
  mehr ...
• exposure to
  مواجهة
  mehr ...
• grappling with
  مواجهة
  mehr ...
• standing up to
  مواجهة
  mehr ...
• fronting
  مواجهة
  mehr ...
• being faced with
  مواجهة
  mehr ...
• interview
  مواجهة
  mehr ...
• braving
  مواجهة
  mehr ...
• being confronted with
  مواجهة
  mehr ...