Substantiv

• piç
  ابن حرام
  mehr ...

...

• piç
  اِبْنُ الحَرَام
  mehr ...

relevante Treffer

• cinayet (n.)
  حرام
  mehr ...
• günah (n.)
  حرام
  mehr ...
• fay (n.)
  حرام
  mehr ...
• cürüm (n.)
  حرام
  mehr ...
• haram
  حَرَام
  mehr ...
• kutsal (adj.)
  حرام
  mehr ...
• suç (n.)
  حرام
  mehr ...
• battaniye (n.)
  حرام
  mehr ...
• mübarek (adj.)
  حرام
  mehr ...
• tabu (n.)
  حرام
  mehr ...
• sabıka (n.)
  حرام
  mehr ...
• yasak (adj.)
  حرام
  mehr ...
• Mescid-i Haram
  المسجد الحرام
  mehr ...
• kuzen (n.)
  ابن العم
  mehr ...
• övmek (v.)
  أبن
  mehr ...
• amca oğlu
  اِبْن الْعَمّ
  mehr ...
• çocuk (n.)
  إبن
  mehr ...
• yavru (n.)
  إبن
  mehr ...
• methetmek (v.)
  أبن
  mehr ...
• oğul
  اِبن
  mehr ...
• evlat (n.)
  ابن
  mehr ...
• yeğen (n.)
  ابن الأخ
  mehr ...
• yolcu
  ابن السبيل
  mehr ...
• bilinçli (adj.)
  ابن بجدتها
  mehr ...
• hemşeri
  اِبْنُ بَلَد
  mehr ...
• balıkçıl
  اِبْنُ الْمَاء
  mehr ...
• şehzade
  ابن السلطان
  mehr ...
• amca zade
  اِبْن الْعَمّ أو بِنْتِ العَمّ
  mehr ...